Blog

Koncert inaugurujący „symfoniczną” część cyklu „Józef Wieniawski w 110. rocznicę śmierci” jest wspaniałą okazją do uczczenia wielkich muzycznych rocznic – śmierci Patrona festiwalu oraz 140. urodzin Karola Szymanowskiego. Zainteresowania twórcze Józefa Wieniawskiego skupiają się głównie na dziełach fortepianowych (symfonikę ograniczył do pięciu pozycji). U Szymanowskiego znajdujemy olbrzymie, nie spotykane dotąd u polskich kompozytorów, bogactwo form. Układając program wieczoru znakomity amerykański dyrygent Theodore Kuchar sięgnął po dzieła dla obu artystów nader ważne. I tak, koncert otworzy „Suita romantyczna” op. 41, którą lublinianin napisał w Brukseli, prawdopodobnie około 1905 roku. Po niej przyjdzie czas na powstałą trzydzieści dwa lata później, będąca symbiozą symfonii i koncertu fortepianowego IV Symfonię „Koncertującą”. Po znakomitej, poznańskiej premierze pod batutą Grzegorza Fitelberga, Szymanowski wykonywał ją wielokrotnie w kraju i za granicą. Po II wojnie światowej do popularyzacji dzieła przyczynił się adresat dedykacji Artur Rubinstein, który w 1952 roku dokonał jego rejestracji wraz z Los Angeles Philharmonia Orchestra.

Druga część wieczoru należeć będzie do Antonia Dvořáka i jego Symfonii D-dur, op. 60. Powstała z myślą o Filharmonikach Wiedeńskich i ich dyrygencie Hansie Richterze. W reakcji na nacjonalistyczne nastroje wśród muzyków, swą premierę miała jednak w Pradze (w austriackiej stolicy po raz pierwszy zabrzmiała dopiero w 1942 roku).  Ze względu na narodowy charakter Czesi przyjęli dzieło owacyjnie, szybko podjęła je też cała muzyczna Europa.

autor tekstu: Alina Staniak-Ziółkowska

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego, w ramach programu „Muzyka”, realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca.