Blog

Pierwsze zetknięcie się z 40. symfonią W.A. Mozarta wzbudza w słuchaczu wspomnienie znanego motywu muzyki poważnej, należącego do tych najbardziej rozpoznawalnych. Ale to nie wszystko. Pierwsze dźwięki jednej z dwóch symfonii Mozarta napisanych w tonacji molowej od razu przenoszą Nas w tajemniczy, czasami dziecinny, ale niewątpliwie genialny świat muzyki „cudownego dziecka”.

Niektórzy badacze są zdania, iż kompozytor pisząc dzieło nie przyjmował, że będzie ono kiedykolwiek wykonane. Pisał je jako przejaw własnego geniuszu, jako wkład w duchową spuściznę człowieka. Tym większej nabiera wartości „Wielka” Symfonia g-moll.

Symfonia g-moll nr 40, KV 550
Molto allegro
Andante
Menuetto. Allegretto – Trio
Finale. Allegro assai

Requiem należy zarówno do grona największych utworów Mozarta, ale również do grona utworów, gdzie ingerencja innych twórców w dzieło ma wielkie znaczenie. Opus ostatnie i niedokończone, na prośbę żony Konstancji, ukazało się światu jako całość dzięki przyjaciołom kompozytora (Eybler, Süssmayr), którzy dopisali brakujące fragmenty.

Dziełu towarzyszy ciekawa historia powstawania. Zlecił je anonimowo i listownie hrabia Franciszek Walsegg zu Stuppach znany z przypisywania sobie autorstwa dzieł innych kompozytorów. Zamawiając mszę żałobną chciał uczcić pamięć zmarłej żony. W rzeczywistości jednak Requiem d-moll pisał Mozart z myślą o własnym odejściu.

Requiem d-moll, KV 626

INTROITUS – Requiem aeternam (Adagio)
KYRIE
SEKWENCJA
Dies irae (Allegro assai), Tuba mirum (Andante), Rex tremendae maiestatis (Grave), Recordare (Andante), Confutatis maledictis (Andante), Lacrimosa (Larghetto), Amen
OFFERTORIUM
Domine Jesu Christe (Andante con moto), Hostias et preces tibi (Andante con moto)
SANCTUS
Sanctus Dominus Deus (Adagio – Allegro)
BENEDICTUS (Andante – Allegro)
AGNUS DEI (Larghetto)
COMMUNIO
Lux aeterna (Adagio – Allegro)