Marek Pijarowski
Urodzony w 1951 roku we Wrocławiu. Podczas nauki w Liceum Muzycznym opanował grę na kilku instrumentach, m.in. na fortepianie (jako główny), skrzypcach, oboju i organach. Studia dyrygenckie (dyplom z wyróżnieniem) odbył we wrocławskiej Akademii Muzycznej u Tadeusza Strugały i uzupełniał je w latach 1971-1973 na Międzynarodowych Kursach Muzycznych w Weimarze pracując pod kierunkiem znakomitego dyrygenta łotewskiego Arvida Jansonsa. W roku 1977 uzyskał stypendium rządu austriackiego i przez 9 miesięcy przebywał we Wiedniu doskonaląc swe umiejętności u prof. Carla Österreichera w słynnej Hochschule für Musik und Darstellende Kunst. W tym czasie miał okazję bezpośrednio zetknąć się ze sztuką dyrygencką i osobiście poznać takich mistrzów batuty jak: Herbert von Karajan, Leonard Bernstein, Zubin Mehta, Georg Solti czy Claudio Abbado.
Pracę etatową rozpoczął w 1974 roku jako asystent dyrygenta Filharmonii Wrocławskiej. W tym samym roku w grudniu wziął udział w Ogólnopolskim Konkursie Dyrygenckim w Katowicach, na którym (będąc najmłodszym uczestnikiem) zdobył I Nagrodę oraz Specjalną Nagrodę Orkiestry Filharmonii Śląskiej. Sukces ten zaowocował licznymi zaproszeniami m. in. do Filharmonii Narodowej i WOSPR-u. W 1975 roku otrzymał stanowisko II dyrygenta, a w 1980 roku został powołany na stanowisko dyrektora naczelnego i artystycznego Filharmonii Wrocławskiej, którą kierował do 2002 roku. Współpracował również z Orkiestrą Filharmonii Krakowskiej oraz z Orkiestrą Filharmonii Pomorskiej w Bydgoszczy jako główny dyrygent tych zespołów. W latach 2002 do 2005 był dyrektorem artystycznym Filharmonii im. A. Rubinsteina w Łodzi. Obecnie pełni funkcję I dyrygenta – Szefa Orkiestry Symfonicznej Filharmonii im. Tadeusza Szeligowskiego w Poznaniu.
Od ponad 40 lat Marek Pijarowski nieprzerwanie prowadzi żywą działalność dyrygencką koncertując ze wszystkimi orkiestrami filharmonicznymi i radiowymi w Polsce. Wielokrotnie prowadził również koncerty ze znakomitymi polskimi zespołami poza granicami kraju m. in. z Filharmonią Narodową (Niemcy), NOPSPR-em (Hiszpania, Paryż) Filharmonią Krakowską (Francja), Sinfonią Varsovia (Hiszpania), Filharmonią Łódzką( Włochy, Hiszpania) oraz szereg tournee z Filharmonią Wrocławską m.in. w Hiszpanii, Francji, Włoszech, Niemczech, Holandii. Dokonał wielu archiwalnych nagrań dla potrzeb Polskiego Radia. Był stałym dyrygentem Eastern Music Festival w Greensboro oraz Texas Music Festival w Houston. Współpracuje obecnie ściśle z Orkiestrą Prezydencką w Ankarze. Jego sztukę dyrygencką mogli obserwować melomani w większości krajów europejskich, a także w Egipcie, Izraelu, Kanadzie, Chinach, USA , Meksyku i Korei Płd.
W latach 1980 do 2000 pełnił funkcję dyrektora artystycznego Festiwalu Polskiej Muzyki Współczesnej we Wrocławiu. W latach 1986-1987 był również dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu Chopinowskiego w Dusznikach.
Od wielu lat związany jest z Akademią Muzyczną im. K. Lipińskiego we Wrocławiu, w której prowadzi klasę dyrygentury. Pełnił również funkcję prorektora tej Uczelni. W październiku 2006 roku obejmuje również stanowisko profesora dyrygentury w warszawskiej Akademii Muzycznej im. Fr. Chopina, obecnie Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina. Jego absolwenci są laureatami krajowych i zagranicznych konkursów dyrygenckich. Był recenzentem w postępowaniach o nadanie tytułu doktora honoris causa wybitnym mistrzom batuty m.in T. Strugale, G. Chmurze, St. Skrowaczewskiemu, H. Rilingowi, N. Marrinerowi i K. Masurowi. Wielokrotnie pełnił funkcję przewodniczącego Jury Międzynarodowego Konkursu Młodych Dyrygentów im. W. Lutosławskiego w Białymstoku. Jest również jurorem Międzynarodowego Konkursu Dyrygenckiego im. G. Fitelberga w Katowicach. W 1997 z rąk Prezydenta RP otrzymał tytuł profesora sztuki muzycznej.
Odznaczony m. in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz złotym medalem „Gloria Artis”.