Organy zainstalowane w sali koncertowej Filharmonii Lubelskiej są dziełem znanej i cenionej szeroko, działającej od 1820 roku w Poczdamie firmy Alexander Schuke. Projekt dyspozycji głosów instrumentu wykonał szef Firmy Matthias Schuke, a ostateczny kształt brzmieniowy konsultował ówczesny organista Filharmonii Robert Brodacki. Organy mają 51 głosów (w tym 10 językowych), 3 manuały i pedał, mechaniczną trakturę gry i elektryczny system sterowania rejestrami, a ogólna liczba piszczałek wynosi 3904.

Dużym udogodnieniem dla wykonawcy są 64 wolne kombinacje typu Setzer (wykonane przez Firmę Heuss i wykorzystujące pamięć elektroniczną), które dają możliwość szybkich zmian całych planów brzmieniowych za pomocą jednego tylko przycisku. Wałek crescendo pozwala uzyskiwać płynne zmiany dynamiczne poprzez stopniowe dołączanie lub odłączanie wszystkich głosów organów, natomiast zamknięcie jednej z sekcji instrumentu (Schwellwerk) w pudle ekspresyjnym i umieszczenie jej w tylnej wnęce umożliwia subtelne cieniowanie barw sterowanych z III manuału. Całość dopełnia efektownie, ale i bardzo praktycznie zaprojektowany i wykonany prospekt organów, który z jednej strony stanowi piękny, centralny akcent dekoracyjny estrady, z drugiej zaś – poprzez podwieszenie instrumentu na stalowym stelażu – w minimalnym stopniu zmniejsza jej powierzchnię użytkową.

Od strony artystycznej kształt brzmieniowy został pomyślany tak, aby z równym powodzeniem można było wykonać stylowo dawną muzykę francuską i niemiecką, jak też późnostylowo dawną muzykę francuską i niemiecką, jak też późnoromantyczną i współczesną literaturę francuską, która – z racji częstego posługiwania się bardzo wysublimowanymi zestawami barw – stawia organom i organistom stosunkowo największe wymagania. Także podłączenie poszczególnych sekcji instrumentu do odpowiednich manuałów (Schwellwerk – III, Unterwerk – II, Hauptwerk – I) służy możliwości wykonywania jak najszerszego wachlarza literatury organowej w sposób maksymalnie wierny.