Program
Roman Palester Polonezy Ogińskiego, op. 16
Mieczysław Karłowicz Rapsodia litewska, op. 20
Zygmunt Noskowski „Z życia narodu” obrazy fatazyjne na wielką orkiestrę na podstawie „Preludium A-dur” Chopina
Wykonawcy
Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Lubelskiej
Vincent Kozlovsky – dyrygent
Vincent Kozlovsky – dyrygent
Znany ze swoich żywiołowych i głęboko poruszających interpretacji, Vincent Kozlovsky należy do czołowych dyrygentów młodego pokolenia. Patricia Kopatchinskaja określiła go jako „niezwykle dokładnego, wyrazistego, inteligentnego i pełnego pomysłów artystę. Takiego, z którym występować by mogła na największych estradach świata”.
Po jego debiutanckim koncercie z Orkiestrą Filharmonii Narodowej w Warszawie w październiku 2022 roku pisano: „Prowadzenie Kozlovsky’ego okazało się wyśmienite […]: popisowe, pikantne […]. Dyrygent znakomicie, bardzo płynnie operował materią orkiestrową, wyróżniał się szczególnym zmysłem analitycznym, zrozumieniem wielu szczegółów, witalizmem, znakomitym balansem brzmienia i całkowitym panowaniem nad zespołem” (ruchmuzyczny.pl).
Vincent Kozlovsky zadebiutował z NOSPR w 2021 roku prowadząc inauguracyjny koncert 64. MFMW „Warszawska Jesień”, z NFM Filharmonią Wrocławską w 2023 roku podczas festiwalu Musica Electronica Nova we Wrocławiu oraz w Konserthuset Stockholm, gdzie dyrygował połączonymi orkiestrami Akademii NOSPR i RSPO Orchestra Academy podczas wykonania m.in. IV Symfonii Gustava Mahlera z Olgą Pasiecznik w partii solistki podczas festiwalu wspierającego Ukrainę. Symfonię tę artysta ponownie poprowadził w czerwcu 2023 roku we Lwowie z Orkiestrą Symfoniczną Lwowskiej Filharmonii Narodowej im. Myrosława Skoryka, z którą współpracuje od 2017 roku, regularnie występując we Lwowie zarówno podczas pandemii i wojny. Współpracuje z Operą Narodową we Lwowie (balety „Święto Wiosny” i „Pulcinella”), orkiestrą INSO-Lviv oraz ukraińskimi zespołami muzyki współczesnej Pro et Contra, Nostri Temporis.
Artysta objął kierownictwo muzyczne nad nową produkcją Toski Giaccomo Pucciniego w Operze Lubelskiej – premiera 22-23 września 2023 roku - a niespełna miesiąc później, równo rok po debiucie, ponownie prowadził koncerty z Orkiestrą Filharmonii Narodowej (solista Jakub Jakowicz) dyrygując utworami Koechlina, Mahlera i Brahmsa.
Doktorant Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie, gdzie ukończył z wyróżnieniem wydział dyrygentury symfoniczno-operowej w klasie Pawła Przytockiego. Kształcił się również w Conservatorio di Musica „Giuseppe Verdi” w Mediolanie pod kierunkiem Vittoria Parisiego, Accademia Musicale Chigiana w Sienie, Lucerne Festival Academy oraz na licznych międzynarodowych kursach dyrygenckich.
W bogatym repertuarze artysty znajdują się dzieła symfoniczne, oratoryjne i operowe różnych epok, od baroku po współczesność (kilkadziesiąt prapremier i premier polskich współczesnych kompozytorów z 4 kontynentów). Vincent Kozlovsky prowadzi działalność edukacyjną i charytatywną. Jest również kompozytorem. Pochodzi z Lublina, gdzie pełni rolę kierownika muzycznego w Operze Lubelskiej.
„Największą wartością artystyczną lubelskiej inscenizacji jest bez wątpienia to, co z orkiestrą Opery Lubelskiej zrobił jej dyrygent Maestro Vincent Kozlovsky. Jego żarliwa, błyskotliwa interpretacja sprawiła, że magia dziejąca się w orkiestronie stalą się dla spektaklu scenografią a dla widzów muzyczną ucztą.” – e-teatr.pl.
„Muzyka była najsilniejszym punktem „Toski” w realizacji Opery Lubelskiej. 69-osobową orkiestrę Opery Lubelskiej poprowadził Vincent Kozlovsky (który jest również kierownikiem muzycznym OL). Aż trudno uwierzyć, że dyrygent ma tylko 33 lata, bo jego prowadzenie orkiestry odznaczało się opanowaniem, dojrzałością i doświadczeniem. Kozlovsky wydobył cały dramatyzm muzyki Pucciniego; orkiestra grała z niesamowitą ekspresją, niosąc śpiewaków i napędzając akcję. Właśnie na współpracę Vincenta Kozlovsky’ego z solistami warto zwrócić uwagę, bo dyrygentów, którzy naprawdę słuchają śpiewaków i którzy za nimi podążają, nie jest wielu.” – lajf.info.
„Wyraziście zabrzmiała orkiestra Opery Lubelskiej pod dyrekcją Vincenta Kozlovsky’ego. Pochodzący z tego miasta dyrygent żywiołowo zinterpretował muzykę Pucciniego. Zaproponował oryginalne i indywidualne tempa przebiegu muzycznego dramatu. W pamięci pozostaną natężenia wielkokrotnych kulminacji w wybuchach scen zazdrości Toski i jej ostatecznej konfrontacji ze Scarpią, ale nade wszystko pogrzebowy nastrój towarzyszący egzekucji Cavaradossiego.” – ruchmuzyczny.pl.
„Jestem pod wielkim wrażeniem poziomu gry ponad 60-osobowej orkiestry, którą znakomicie poprowadził 33-letni Vincent Kozlovsky, kierownik muzyczny Opery Lubelskiej. Ma już spore doświadczenie. Studiował w Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie oraz w Conservatorio Giuseppe Verdi di Milano. Zgłębiał tam między innymi tajniki muzyki Verdiego i Pucciniego. Zebrał wspaniałe opinie po prowadzeniu orkiestr Filharmonii Narodowej w Warszawie, NOSPR, Filharmonii Lwowskiej oraz Lwowskiej Opery Narodowej. Do „Toski” był świetnie przygotowany. Wyczuwało się, że zna całą skomplikowaną partyturę na pamięć i potrafi wydobyć wszelkie niuanse z tej trudnej muzyki. Jest precyzyjny i potrafi panować nad wielkim aparatem wykonawczym: solistami, chórami i orkiestrą. Ma w sobie młodzieńczą energię, a równocześnie spore już doświadczenie, precyzję i kreatywność, więc potrafi zawładnąć muzyczną materią i poprowadzić za sobą dziesiątki artystów i setki widzów.” – orfeo.com.pl.
Andrzej Gładysz – słowo o muzyce
Andrzej Gładysz – słowo o muzyce
Urodził się w Tuchowie (woj. małopolskie). Absolwent Państwowej Szkoły Muzycznej I i II stopnia w Tarnowie (2005). Magister historii (2009) i muzykologii (2011) na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II. Doktor nauk humanistycznych (2015), wykładowca historii muzyki w Instytucie Muzykologii KUL. Obdarzony oryginalnym ciepłym głosem o dużej skali (tenorowej i barytonowej), z powodzeniem odnajduje się zarówno w repertuarze poważnym, jak i rozrywkowym.
Naukę śpiewu rozpoczął w dzieciństwie pod okiem ojca, dra Jana Gładysza – kompozytora, dyrygenta i organisty. Kontynuował ją na warsztatach prowadzonych przez Dorotę Laskowiecką, Piotra Kusiewicza, Tomasza Janczaka i Andrzeja Witlewskiego, a także jako uczestnik World’s University Orchestra and Choir w Walencji w 2010 roku.
Od początku studiów związany z Chórem Akademickim KUL, z którym występuje jako solista na koncertach zespołu w Polsce i za granicą (większość krajów Europy oraz Argentyna, Korea Płd., Meksyk). W jego repertuarze solowym znajdują się m.in.: Pasja wg św. Marka J.S. Bacha, Te Deum A.M. Charpentiera oraz A. Brucknera, Missa solemnis in B i Missa ex B Maksymiliana Koperskiego, Msza C-dur Koronacyjna i Missa solemnis in C W.A. Mozarta, Stabat Mater J. Zeidlera.
Jako solista koncertował również z Krzesimirem Dębskim. Posiada w swoim repertuarze bogaty wybór muzyki patriotycznej i ludowej oraz przebojów 20-lecia międzywojennego.
Od 2010 roku związany z Teatrem Muzycznym w Lublinie, początkowo jako artysta chóru, z czasem również jako solista. Na lubelskiej scenie prezentował się m.in. w rolach Perczyka (Skrzypek na dachu J. Bocka), Sługi (La Traviata G. Verdiego), Knacka (Hrabia Luksemburg F. Lehara), Oberona (Phantom – upiór w operze M. Yestona), Pana Julka (Paryż Północy w reż. S. Szaciłowskiego), Kapłana (Czarodziejski Flet W. A. Mozarta) a także koncertach The Musical Show i Usta milczą, dusza śpiewa i bajkach Kopciuszek (jako Książę), Bajkolandia (Krasnoludek). Od 2017 roku współpracuje również z warszawską Sceną Gwiazd (Wicehrabia Cascada w Wesołej Wdówce F. Lehara oraz Perczyk w Skrzypku na Dachu J. Bocka).
Od listopada 2013 roku solista Chóru Filharmonii im. H. Wieniawskiego w Lublinie „Lutnia Lubelska”. Uczestniczył m.in. w światowym prawykonaniu Antyfony wg tematu św. Hildegardy z Bingen Bernarda Le Monnier w Filharmonii Lubelskiej, pod batutą kompozytora (2017). Autor scenariuszy audycji patriotycznych i koncertu rejestrowanego przez TVP Historia W cieniu maków czerwonych, a także wielu innych projektów historyczno-muzycznych realizowanych w Lublinie i okolicach; konferansjer, animator kultury.
Opublikował kilkadziesiąt artykułów naukowych i haseł encyklopedycznych z zakresu historii i muzykologii.
Opis
Rok 1944, okupowana Polska. Gdzieś w ukryciu, przy nikłym świetle, Roman Palester pracuje nad dziełem, które w trudnych czasach miało stać się muzycznym symbolem przeszłości i nadziei. Na prośbę podziemnego dyrektora Polskiego Radia, Edmunda Rudnickiego, Palester sięga po polonezy Michała Kleofasa Ogińskiego – twórcy słynnego „Pożegnania Ojczyzny”, symbolu narodowej tęsknoty. Nie jest to jednak zwykła aranżacja. Palester splata fragmenty 11 polonezów w melancholijny muzyczny poemat, który przywołuje zapomniane czasy, jednocześnie niosąc nadzieję na odrodzenie.
W zupełnie inny świat wprowadza nas Rapsodia litewska Mieczysława Karłowicza. Dzieło, którego kompozytor nigdy nie usłyszał, miało swoją premierę dwa tygodnie po jego tragicznej śmierci w Tatrach. Karłowicz chciał oddać w nim „żal, smutek i niewolę” ludu, którego pieśni znał od dzieciństwa. Kompozytor dorastał w majątku Wiszniewo, na terenie dzisiejszej Białorusi, który w tamtym czasie był częścią historycznej Litwy. Litwa była dla niego miejscem szczególnym – symbolicznym i osobistym. Przepełniona melancholią, „Rapsodia” przechodzi od mrocznych wstępów, przez liryczne melodie, aż po taneczne rytmy, by na końcu powrócić do zadumanego, pełnego smutku epilogu – to swoiste pożegnanie z przeszłością.
Na zakończenie koncertu zabrzmi monumentalne dzieło Zygmunta Noskowskiego „Z życia narodu” obrazy fantazyjne na wielką orkiestrę na podstawie „Preludium A-dur’” F. Chopina. Utwór ten przekształca intymną fortepianową miniaturę w szeroko zakrojony fresk symfoniczny. Noskowski wykorzystuje motywy Chopina, by opowiedzieć o losach narodu, tworząc muzyczny obraz historii, tradycji i tożsamości Polaków. To nie tylko hołd dla Chopina, ale i głęboka refleksja nad wspólnymi doświadczeniami narodu.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury w ramach programu „Muzyka”, realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca.
Uwaga!
W kasie biletowej można zakupić również karnet na wszystkie 4 koncerty w ramach VIII Międzynarodowego Festiwalu Braci Wieniawskich w wysokości 60 zł.
